Τα έθιμα των Χριστουγέννων ποικίλουν από τόπο σε τόπο.Κάθε παραδοσιακό στοιχείο ταιριάζει να υπάρχει στον τόπο στον οποίο δημιουργήθηκε και στον οποίο το έχουν συνηθίσει.Η απομάκρυνση από εκεί σημαίνει απομάκρυνση από τις συνήθειες και τις παραδόσεις του τόπου αυτού. Δεν αποκλείεται όμως ο ρόλος της νοσταλγίας να οδηγεί σε υποκειμενικές εξιδανικεύσεις.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει όχι μόνο το να μελετήσει κανείς τις διαφορετικές παραδόσεις, αλλά και να δει τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή τη δαφοροποίηση.Για παράδειγμα ο αστικός τρόπος ζωής συνέβαλλε στην αλλαγή των ηθών, στην εγκατάλειψη των εθίμων αλλά και στην αποξένωση των ανθρώπων.
Η σημασία τους από θρησκευτική άποψη είναι βέβαια ότι τονώνουν το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού, αλλά και λειτουργούν ως συνεκτικοί δεσμοί μεταξυ των μελών μιας εθνικής κοινότητας.
Στη συγκεκριμένη επιστολή που γράφτηκε τα Χριστούγεννα του 1925 και δημοσιεύτηκε στο περιοδκό "Η Διάπλασις των παίδων" ο Ξενόπουλος μας λέει πόσο τα Χριστούγεννα τα είχε συνδέσει με την πατροπαράδοτη κουλούρα των παιδικών του χρόνων στη Ζάκυνθο με αποτέλεσμα, όταν ήταν φοιτητής στην Αθήνα να μη νιώθει τα Χριστούγεννα. Όταν όμως οι δεσμοί με το πατρικό του ατόνησαν λόγω αλλαγών στη ζωή του( θάνατος πατέρα, απομάκρυνση από την οικογενειακή εστία), οι νοσταλγικές αναμνήσεις χάθηκαν και το έθιμο αυτό εύκολα αντικαταστάθηκε από άλλο.
Πολύ ωραία φωτογραφία!Μου θυμίζει χριστούγεννα στο χωριό...
ΑπάντησηΔιαγραφή